Op je plaats, rust!

Vertragen, verplichte reflectie, inkeer, stilstand, eenvoud en rust. Het zijn woorden die we niet vaak toepassen of tegenkomen, ondanks dat ze zo nodig zijn. In een op winst en vooruitgang gefocuste samenleving is weinig tijd voor noodzakelijke stilstand, voor afstemming en verkrijgen van diepe inzichten. 

Help het leven is saai

Kunnen wij het uithouden met rust als we dat tegenkomen of opzoeken? Hoe zijn wij bestand tegen verveling, tegen saaiheid, de verleidingen die er zijn om ons af te laten leiden afleiding; in koopzucht, in uiterlijke opvulling van een onwetend innerlijk bestaan.
Het doet mij goed als hier aandacht voor is, als er over gesproken wordt, als er bij “stilgestaan” wordt. Als iets wat niet te ontwijken zou moeten zijn.. al is het maar voor the time being. Ik ervaar dat vertragen en rust creëren, reflecteren en eenvoud zoveel rijkdom en schoonheid met zich meebrengt. Dat wens ik mijzelf en anderen meer en meer.

Vertragen

Vanuit gestaltmatig werken is vertragen één van de speerpunten die altijd op de voorgrond komen. Stilstaan bij wat er nu is, voelen wat dat betekent, ervaren waar zich dat in een lichaam laat “zien”, proberen woorden te geven aan nieuwe inzichten, aan gevoelens die misschien niet zo makkelijk onder woorden te brengen zijn maar wel dichtbij ons diepere weten liggen, en onze behoeften voelbaar maken.

“Onder de leukigheid”

Daarmee komen we, zoals Dirk de Wachter het zo mooi verwoordt, dichter bij ” het fundamentele onder de leukigheid!” Dat betekent dat we het fundamentele kunnen onderzoeken; wat betekent dat voor jou, voor mij, voor mijn naasten, voor onbekenden. Daardoor komen we wellicht naar meer betekenisgeving, ipv stellingname, ipv meningen en oordelen. Betekenisgeving kan dan als leidraad van je persoonlijke pad dienen om van daaruit dienend te zijn aan een groter geheel.